Mijn motivatie is van heel dichtbij. Door mijn werk als gastouder ben ik bijna 4 jaar geleden in aanraking gekomen met CF. Ik kreeg de zorg voor Loki, drie dagen in de week. En ja, in eerste instantie vond ik dat heel spannend, indrukwekkend en zelfs een beetje “eng”. Hoe zou zo’n voor mij nieuwe ziekte bij dat kleine breekbare jongetje zich ontwikkelen?
Nou, ik kan met trots zeggen dat het breekbare jongetje van toen het super doet en een (in karakter) flinke vent is geworden die tot nu toe op geen enkel vlak voor andere kinderen onderdoet. Loki houdt van rennen en klauteren, maar als we met alle kindjes wandelen en rennen, dan zegt Loki steeds vaker: “Suus, zal ik gezellig bij jou blijven lopen?”
Dus Kim en ik lopen gezellig samen voor Loki en al zijn lotgenoten, zodat er steeds meer onderzoek gedaan kan worden en alle ‘verschillen’ steeds kleiner en draaglijker mogen worden.
