De ogen van mijn vader

Mijn vader is bijna blind. Hij kan niet genezen worden en zijn zicht wordt met de tijd steeds slechter. Ik ben opgegroeid met een vader die dan wel niet veel zag, maar nog zo veel deed. Zijn grote passie is de oude fiets. Hij fietst nog steeds en heeft lang zijn eigen fietsenwinkel gehad. Terwijl zijn ogen een mozaïek zijn van witte en zwarte vlekken, valt hij nooit, heeft hij nooit een fietsongeluk. Echter, hij rouwt om het verlies van zijn ogen en ik bewonder hoe dapper hij is, hoe sterk. Er zijn veel meer mensen zoals mijn vader die de wereld om zich heen zien vervagen of helemaal niks zien. Ik wil wandelen voor iedereen die de blauwe lucht (bijna) niet kunnen zien, die zo sterk zijn als mijn vader en geld ophalen voor het Oogfonds.