In de zomer van 2022 liep ik een flinke hersenschudding op. Wat in eerste instantie slechts een onhandige kopstoot leek, bleek later veel meer impact te hebben. In de maanden die volgden was ik overprikkeld, moe, misselijk. Er was een constant gevoel van mist in mijn hoofd en ik kwam niet meer uit mijn woorden. Ik voelde me niet meer mezelf. Uiteindelijk duurde het een jaar om weer helemaal de oude te worden.
Dat je hersenen kwetsbaar zijn, weet ik dus maar al te goed. Daarom loop ik dit jaar samen met Mel de Vierdaagse voor de Hersenstichting. Voor Mels oma, die lijdt aan Alzheimer en voor alle andere mensen die te maken hebben met een hersenziekte. We zetten grote passen voor de grijze massa, zodat iedereen die dat nodig heeft in de toekomst beter geholpen kan worden.
