Ik wandel tegen kanker tijdens de Nijmeegse 4daagse

Zoals een ieder weet heb ik hem al is gelopen, de ene keer ging het met pijntjes de andere x met heel veel pijntjes en moeite, vorig jaar ging ik voor goud (10) en zei ik, zo voorlopig niet meer, oké tuurlijk, duh en toen kwam mijn vriendin Urs 😀, dus een week of 2 na mijn belofte was die al gebroken, wat een ruggegraat 😂

Zo geschieden we gingen langzaam opbouwen, dat ging super en na een tijdje zaten we op 15 km zonder pijn en zonder ook maar een schijntje last, we lopen ook nog hetzelfde tempo dus dikke duim👍🏻

December en januari altijd druk dus de schoenen bleven in de kast.
Februari pakte we het 👣 weer op maar Urs had wat vage klachten en na wat heen en weer gedokterd was daar de uitslag .......
Die uitslag hakte even alles om. 😢

Dit was in dezelfde periode dat ook Fred weer door de medische molen moest wat gelukkig allemaal goed was 🫶🏻 (het is nu 4 jaar geleden) maar de stress is dan gewoon allemaal hoog, dit was allemaal eind februari, begin maart.
Juist omdat we het ook hebben meegemaakt weten we wat de impact en de emotie bij Urs, Reem en hun hele gezin doet en in welke emotionele achtbaan ze zitten.

Terug naar Urs, het gezwel uit haar long is weg, herstellen en aansterken, de 4 daagse is nog een heel eind weg, maar wat geeft dat als je je leven weer terug hebt ❤️

Zoals jullie weten zet ik me altijd in voor de Roparun team 279.
"Leven toevoegen aan de dagen waar vaak geen dagen meer kunnen worden toegevoegd aan het leven"

Maar dat doe ik nu niet, ik ga lopen voor het leven, voor het KWF, die kloteziekte moet onder controle, medicijnen en oplossingen moeten er komen voor alle vormen van die sluipmoordenaar.

Of Urs mee kan lopen, nee dit jaar zal dat dan niet gaan lukken, maar dat komt dan volgend jaar wel, dan loop ik volgend jaar nog wel een keer 😘

Ik wil het leven
Wie helpt mij
Wie wil mij sponsoren
Wie steunt het KWF

Alvast bedankt

Opgeven is geen optie
👣You never walk alone 👣