50:50 voor Stichting Intermobiel

Fons Osseweijer

( Lid van team: Team intermobiel )

van totaal € 555 (76%)

‘Tijd voor een derde deelname aan de Nijmeegse Vierdaagse!’: dacht ik begin dit jaar toen ik me weer in kon schrijven. Mijn eerste keer in 2022 was een avontuur. Mijn tweede deelname van 2023 was een uitdaging. Dit jaar weet ik alleen nog maar dat ik 50 Kilometers per dag ga rollen omdat ik dit jaar ook 50 jaar ben (geworden).

Dit is het eerste jaar dat ik 40 Kilometers per dag mag rollen en ik heb besloten om nog een keer voor de 50 kilometers te gaan. Het is voor mij een leuke samenrol van omstandigheden. Uiteraard ben ik ook iemand die wel van een prestatie houdt, en deze prestatie van deze afstand wil ik nog wel een keer neerzetten!

Vijf jaren terug was ik nog niet in staat om met de rolstoel op deze manier zulke grote afstanden af te leggen. Inmiddels gaat het beter met me dan de jaren er voor. Mijn omstandigheden zijn fysiek en mentaal veranderd, en dus heb ik al twee keer de Vierdaagse kunnen rollen. De eerste keer was een wens, de tweede keer was de kers op de taart en dit jaar is het een extra bonus.

Ik rol voor 'Stichting Intermobiel'. De stichting brengt mensen met een lichamelijke handicap met elkaar in contact en doet aan belangenbehartiging. Er zijn mensen aan Stichting Intermobiel verbonden die in het dagelijks leven niet (vaak) uit huis kunnen. Via internet komt de wereld bij hem binnen en kunnen ze contact leggen met elkaar en ook kennis uitwisselen. Want vanuit de praktijkervaringen komen de vragen en onderlingen tips.

Ik vind het als ambassadeur belangrijk om Stichting Intermobiel uit te dragen en de wereld van de lichamelijk gehandicapte jongeren zichtbaarder te maken. En met name de wereld die niemand ziet omdat ze achter de voordeur plaatsvinden omdat mensen niet uit huis en/of bed kunnen.

De voortgang van Stichting Intermobiel is niet gratis! Een groot project om een boek af te ronden over seksualiteit met een handicap kost nu eenmaal geld. Het is een project waar veel tijd in is gaan zitten, en wat in de afrondende fase terecht is komen. Dit is een balangrijk project waar ook ik voor rol. Mensen met een lichamelijke handicap zijn wezenlijk niets anders dan mensen met een handicap. Zelf heb ik ook mijn verhaal over mijn leven opgeschreven voor dit boek, dit maakt het voor mij ook persoonlijk!

Onderhoud van de website, belangenbehartiging, het 'Johan Intermobiel Fonds', kortlopende projecten, podcasten, schrijven en het uitbrengen van een digitaal magazine zijn een kleine greep van de activiteiten van Stichting Intermobiel.

Gezien mijn voornemen om de 50 kilometers per dag te rollen wil ik je uitnodigen om te doneren voor Stichting Intermobiel. Hiermee sponsor en motiveer je mij om het doel te behalen. Laat je donatie-bedrag eindigen met het getal '50', dan maak je de 50:50 uitdaging erg leuk!

Wil je meer informatie kijk dan vooral op de website www.intermobiel.com.

Samen komen we er uit!

€ 250 opgehaald

€ 500 opgehaald

€ 1.000 opgehaald

Eerste donatie ontvangen

10 donaties ontvangen

25 donaties ontvangen

50 donaties ontvangen

Een blogbericht geplaatst

Toon meer
Bekijk alle
€ 21 22-07-2024 | 11:15 Ik had wel een goed gevoel bij jullie organisatie.
€ 25 19-07-2024 | 10:45
€ 10 19-07-2024 | 09:47
€ 5 18-07-2024 | 22:11 Zet m op Fons! Ik bewonder je om veel redenen, die jij kent. Maar nu even vooral om je sportieve prestaties. En dat je tegelijkertijd geld ophaalt voor zo’n belangrijk doel als stichting intermobiel vind ik echt top!! 👍🏻❤️
€ 20 18-07-2024 | 17:21 Ik heb Fons leren kennen deze 4 daagse. Een topper in mijn ogen met een groot doorzettingsvermogen… hey Fons de gr van Alex ( die VSTer) helaas door omstandigheden niet meer aanwezig in Nijmegen. Groetjes
Bekijk alle

De dag van Cuijk

22-07-2024 | 13:40 De dag van drukte, chaos, herrie, gladiolen, pontonbrug. En de dag van vreugde, feest, trots, afmaken, genieten, gesprekken, ontmoetingen en verwondering! De dag van de 'Via Gladiola' die diepe indruk maakt! Dat is de laatste dag van de 4daagse 2024!!! De dag van vandaag is de dag waarop de 50 kilometers er 40 zijn geworden vanwege de warmte. En daar had ik donderdag meteen vrede mee. Ik vond het voor mezelf dinsdag en woensdag eigenlijk beide keren 10 kilometer te veel. De donderdag was prima en had ik dat gevoel niet. Ik vond het wel een hele dag hard werken. Dus nu was het een relatief rustige start van de dag. De wekker had ik iets eerder gezet want ik moest nog iets fiksen aan de LOLstoel. Al met al liep het wat uit en vertrok ik wat later dan ik in gedachten had uit het hotel. De portier was al op me aan het wachten, hij maakte zich al zorgen. Het is gelukkig goed gekomen! Dit was ook de eerste keer dat ik iets na de start van 4:00 uur aan kwam op de Wedren. Soms zit het mee en soms zit het tegen, de start was verder probleemloos, en ik heb me rustig mee laten voeren door de stroom wandelaars die voor me uitliep. We gingen de route van de 40 kilometers lopen, en dat was helemaal in orde. Het werd wat chaotisch door de drukte. Ik heb bij de post van post.nl geholpen de koffie op te maken. Daarna ben ik weer verder gegaan, en kwam ik ergens bij Overasselt de burgergroep van de Politie Noord Holland weer tegen. Ik ben weer bij ingehaakt, en tot ze verzorging kregen voor Cuijk ben ik in hun gezelschap gebleven. Het was gezellig en aangenaam om zo door de drukte heen geloodst te worden. Vooral het stuk naar Linden toe leek het mij fijn, en al wandelend kwam ik er achter dat het stuk naar en voorbij Beers ook fijn was. Dat is een stukje dijkje lopen namelijk. Afijn, het was een goed en gezellig weerzien en aangenaam verpozen. Ze wilden mij nog koppelen aan de groep (burgergroep pilitie) uit Den Haag, maar dat vond ik niet een goed idee. Die gingen mij te snel! In Cuijk was het nu minder druk omdat alleen de 50 Km lopers en de militairen er doorheen kwamen. Het was er niet minder gezellig om. Het was rustiger en geen volle bak aan wandelaars. Ik heb er even gezeten bij de vrienden van de Landmacht (bij de boog) en ben daarna redelijk snel weer door gegaan. Door Cuijk heen over de pontonbrug heen. Heel bijzonder om daar voor de derde keer overheen te rollen met de LOLstoel. Dank aan de hulp met het af- en op gaan. Het zijn juist deze kleine dingen die het plezierig en mogelijk blijven maken. Want nee, ik mag niet geduwd en getrokken worden met de N4D, en bij de pontonbrug is het noodzaak! Daarna door naar Mook en Malden. In Malden stond Emile met zijn post. Hij moest gezien de veranderde afstanden ergens anders staan. Ik zag er naar uit om hem nog even te plagen met mijn aanwezigheid. Maar hoe ik het gedaan heb weet ik niet. Ik het de grote post van de KNWU compleet aan me voorbij laten gaan en Emile al helemaal niet gezien. Ergens toen ik een bushalte zag met 'Annastraat' er op bedacht ik mij dat ik ergens een paar afslagen had gemist. Hoe stom kun je zijn?.... Tegen de stroom in terug rollen was geen optie meer. Ik ben de 'Via Gladiola' in gerold. En omdat het tien kilometer minder was heb ik er van kunnen genieten. Ja, het was warm en het was ontzettend leuk. Ik heb al mijn eendjes uitgedeeld. Dus ik ben zonder eenden de Wedren op gegaan. Het was een indrukwekkende tocht. Ook indrukwekkend is om weer gladiolen te brengen bij iemand die er was met stichting Ambulance Wens. Dat zijn momenten.... Daarnaast de vele ontmoetingen en militaire groepen die voorbij gaan. De F16 die over gaat. De mensen langs de weg die blij zijn en ook helpen met water en andere zaken die je nodig hebt. Wat mij roerde... Alle burgergroepen van de politie hadden zich verzamelt en kwamen ook over de via Gladiola. Toen ik ze zag komen ben ik aan de kant gaan staan om ze voorbij te laten gaan. Ik kreeg een hug nog van de commandant van de groep Noord-Holland en bij het doorlopen roepen ze mij na: "Fons Bedankt!". En ik ben hen dankbaar. Tegelijkertijd realiseerde ik me dat het wederzijds is, ik heb ook hen iets gegeven. Waardering, respect en vreugde misschien wel. Het klikte ook in het samen oplopen en het tempo. Ja dat raakte me. Met de stroom mee naar de Wedren. En de felicitaties en de gladiolen in ontvangst genomen en deze ook gegeven aan bijzondere mensen langs de kant. Gewoon omdat ik het gevoel had dat het mocht. Niet alleen ik ben een held. En de gladiolen ik vind ze geweldig! Volgend jaar verzamel ik er wel een paar! Van de 'Via Gladiola' en de intocht op de Wedren heb ik meer genoten. Dit omdat het minder kilometers waren, en voor mijn gevoel was het ook wat rustiger dan de afgelopen twee jaar. Tenminste wel op het moment dat ik binnen kwam. Ik heb er de tijd voor genomen ondanks de enorme warmte. Ik moest ook nog naar de wc, en kreeg een tip van iemand die er stond om even eerder door de hekken te gaan, omdat het verderop erg druk was. Dus dat gedaan, en dat was een hele goede tip. Het was inderdaad verderop opstellen in rijen van tien voor de toiletten. Het zijn de simpelste dingen van de dag, maar zo fijn! Terug op de route naar de wedren nog even genoten. Hier en daar een foto gemaakt, maar vooral lekker relaxed genoten en blij zijn dat het gedaan was. Nog even in de rij gestaan om de beloning op te halen, maar het was duidelijk: Nummer drie is binnen. Het was een mooie afsluitende dag met mooie kilometers, ontmoetingen, gesprekken en de mooie wandeling over de 'Via Gladiola'. Kijk, en Emile... Voor velen in Malden niet te missen... Maar ik?.... Ik kon het wel. Het was wel weer één van de verhalen van de dag. Hij heeft echt de locatie exact doorgegeven en ik race er gewoon compleet voorbij om aan het begin van de Annastraat er achter te komen dat ik hem compleet gemist heb. De vraag is: wat of wie mis ik volgend jaar dan? Terug in het hotel was ik goed moe. Heb heerlijk genoten van een douche, lekker eten en een goed bed. Het weekend was er eentje van thuis komen en een beetje de rust vinden. Ik slaap supergoed. En de komende dagen is er eentje van de laatste troepjes opruimen en terugkijken op een hele pittige en geslaagde Nijmeegse 4daagse 2024. Volgend jaar... Dat gaat waarschijnlijk wel gebeuren, en dan wel de 40 Km/dag. Voor mij was de 50 dit jaar eigenlijk 10 te veel. Voor nu, bedank ik alle mensen die mij onderweg geholpen en gemotiveerd hebben. Mensen die ik niet bij naam ken, mensen die ik wel bij naam ken. Iedereen die gedoneerd heeft wil ik bedanken namens mijzelf en Stichting Intermobiel. Hierdoor wordt de wereld voor mensen die aan huis geluisterd zijn een stukje groter. De kleine dingen kunnen juist HET verschil maken. Duizend maal dank, en als je dit door wilt geven aan anderen doe het. Want het lijkt soms zo ver weg... echter morgen kan ons allemaal iets overkomen waardoor we (meer) lichamelijk beperkt zijn. En Stichting Intermobiel staat open voor alle mensen met een lichamelijke beperking. Uiteindelijk zijn we er voor elkaar met elkaar. Samen komen we er uit! Met groet, Fons
Lees meer