1 op 7

Oktober 2017 vond ik een knobbel in mijn borst. Toch maar langs de huisarts en met een doorverwijzing stond ik bij het ziekenhuis. Na puncties en biopten werd er een afspraak gemaakt om een MRI te maken. Dan weet je al genoeg. Dus de uitslag borstkanker was dan ook niet echt verrassend.

Ze zeggen wel eens dat je dan vervolgens in een achtbaan stapt. Doe ik dat meestal voor mijn lol dus dit is geen omschrijving die bij mij past. Je krijg gewoon extreem veel afspraken ingepland waardoor je echt wel een agenda nodig hebt. PET-scan, MRI’s, CT-scans, een stereotaxi en nog meer puncties. Operatie datum wordt ingepland en gaan met die banaan. 5 december was de operatie. Gelukkig mocht ik gewoon dezelfde dag weer naar huis.

Eind van het jaar had ik een ontsteking in de linkerborst. En nee, ik kwam er niet mee weg me moeder de schuld te geven dat ze op mijn kleding had gemorst tijdens het eten😉 dus we zaten oudejaarsochtend gezellig in het ziekenhuis. Ontstekingsvocht met een naald weggehaald en kon naar huis met een antibiotica kuurtje.

Vanaf half januari ben ik 21 keer bestraald. Dat betekent 21 werkdagen achter elkaar naar het ziekenhuis om een half uur bezig te zijn voor een paar minuten bestralen. Je kreeg altijd op de vrijdag de planning voor de week erna, afspraken werden elke keer op een ander tijdstip ingepland. Zoals ik al zei, die agenda had ik echt wel nodig. Je kent wel heel snel de weg in het ziekenhuis.

Eind februari gestart met de chemo. In het 1ste weekend me toch maar eens gaan verdiepen in de bijwerken. Best grappig om te lezen dat ik van de meeste bijwerkingen gewoon standaard al last hebt 😊. Na 2 weken maar de kapper gebeld om mijn haar er af te laten halen. Volgens de kapper had ik een mooi rond hoofd, whatever dat ook mag betekenen. Je lijkt overigens wel weer ineens op je broer (iets met hetzelfde kapsel hebben). Na een half jaar chemo zat dat er ook weer op en was ik in August klaar met alle behandelingen. Dat scheelt nogal in de agenda. Had ik bijna een lege agenda ineens.

Gelukkig kreeg ik op mijn werk alle ruimte om te werken zover dat kon. Ik kon daardoor redelijk normale weken maken en was het ook makkelijk om weer op te schalen toen ik weer tijd over had dankzij die lege agenda.

Was het een heftig jaar? Ja vast, ik denk dat het erger was voor mijn omgeving omdat die niks konden doen. Was het ook een leuk jaar? Tuurlijk, kon blijven werken, stond gewoon in de kroeg en heb een heleboel gezellig dingen gedaan zoals een Viking Run met mijn neefjes. Had het veel erger kunnen zijn? Zeker, zonder de verschillende onderzoeken naar kanker was er de kennis niet geweest om te genezen en de kans op herhalen te verkleinen.

Om die reden gaan we dan ook de Nijmeegse vierdaagse lopen voor het goede doel Pink Ribbon. De vierdaagse is van maandag 18 juli tot en met vrijdag 21 juli. Dit is 4 dagen lang 40 km per dag lopen, 160 km totaal.

Helpen jullie mee om ons te motiveren om deze 4 dagen uit te lopen?