De week is voorbij gevlogen!
Hallo allemaal,
Zoals jullie hebben gemerkt een paar dagen geen opvolgende blog vanuit mij. De afgelopen dagen was er een vast stramien van ontbijten, lopen, eten en slapen teneinde de tocht der tochten te volbrengen. Met ondersteuning en support van het thuisfront en de vele aanmoedigingen langs het parcours is het me gelukt om in 4 dagen 200 km. te voet af te leggen. Het vele trainen vooraf, tot 350 km., heeft zich uitbetaald. Het ging redelijk gemakkelijk en met slechts 1 onopgemerkt gebleven blaartje na dag 4 genoeg reden voor trots. Dit kwam ook door het voortreffelijke wandelweer, in de ochtend was het soms fris, waardoor je door je pas iets te verlengen lekker op gang kon komen en je jezelf warm liep en je in de middag, wanneer het stiekem toch iets warmer werd, wat marge had opgebouwd. Wat was het weer gezellig, de korte gesprekjes met je medelopers over wel en wee, de liederen van de korpsen, de aanmoedigingen en het geklap en de muziek van de toeschouwers maakten deze 4-daagse weer tot een ware happening. Daarnaast ook de rust op sommige stukken waardoor je je meer kon focussen op jezelf, op je cadans, op je gedachten en je gevoel zorgden voor bezinning of maakte dat ik soms niet veel nodig had om een klein beetje emotioneel te worden. Gedachten aan mijn gezin van herkomst, die er alle drie niet meer zijn, aan andere mensen die ons ontvallen zijn, mijn trouwe hond die we onlangs hebben moeten laten inslapen, soms heb je maar een blik, een geur of een klank nodig waardoor je zintuigen worden geraakt die maken dat je weer even dichterbij ze bent. Het zorgt voor een nederig en dankbaar gevoel voor het feit dat ik de 4daagse mag en kan lopen. De 4daagse en de inspanning slingeren je werkelijk alle kanten op. Je komt ook langs diverse mooie plekken in de regio, langs weilanden, de rivieren in het Land van Maas en Waal, doorgaans rustige maar nu erg levendige dorpen en nog drukkere gedeelten zoals de stad Nijmegen zelf. Mooie vergezichten wisselen af met smallere paden door bosachtig gebied. Vanaf Cuijk en Mook is het nog 1 lange en feestende massa die je naar de eeuwige roem leidt waarbij je opgewacht wordt door je geliefden, vrienden en kennissen die ervoor zorgen dat je je werkelijk echt even een held voelt. Ik ging er zowaar nog rechter door lopen ook. De 4daagse wordt weleens de Olympische Spelen voor gewone mensen genoemd, waar gewone stervelingen in ieder geval voor die paar dagen op een hoger plan worden getild. En zo heb ik het deze keer ook weer ervaren. De pijntjes worden vergeten, maar het gevoel van onoverwinnelijkheid en de saamhorigheid en het lopen door een voor 4 dagen ideale wereld geven vertrouwen en hoop voor de toekomst. In ieder geval weer voor een jaar! Bijgevoegd enkele foto’s die een impressie geven van mijn 4daagse week.
Ter afsluiting van mijn blog wil ik nogmaals iedereen bedanken die een bijdrage heeft gedaan aan www.devierdaagsesponsorloop.nl/fundraisers/erik-mol waarbij ik boven verwachting € 2087,- bij elkaar heb gelopen, iets wat ik in mijn stoutste dromen niet had durven hopen. Hartelijke dank daarvoor aan 97 donateurs! Ik heb een ieder hiervoor persoonlijk bedankt, maar er waren ook 30 anonieme sponsors bij die ik via dit blog van harte wil danken voor hun donatie. Ik ben er blij mee, de Stichting van het Kind is er blij mee en zeer zeker ook de kinderen die er profijt van zullen hebben. Vanuit mijn ervaring als Fondsenwerver voor Stichting Prokino Zorg weet ik dat de Stichting van het Kind het geld erg goed besteedt. Met elkaar maken we het verschil in het leven van een kind! Doneren kan overigens nog tot en met 31 augustus 2023. Ik wil jullie en de organisatie van de 4daagse nogmaals bedanken voor een fantastische week!!!