Samen in strijd, tegen Alzheimer.

Mijn naam is Claudia, ik ga voor de 5de keer de 4-daagse lopen 4x50km. De 1ste 4 jaar heb ik voor een ander goed doel gelopen, nu word het tijd om voor Alzheimer Nederland in actie te komen, omdat dit nu goed voelt voor mij, waarom? Ik neem jullie mee in mijn/ons verhaal!

Mijn gedachten en motivatie om voor Alzheimer Nederland te gaan lopen, zijn onze lieve ouders, mijn grootste supporters, kanjers zijn het! voor hun zet ik me in, het is schrijnend om te zien wat dementie doet! zowel voor de mensen zelf, als hun naasten. Je hebt er mee te dealen. 

Helaas kan mijn/onze lieve vader dit niet meer meemaken, "ons pap" is 19 Mei, overleden! hij mocht 78 jaar worden.

Deze 4-daagse draag ik aan hem op, mijn steun en toeverlaat, mijn grootste supporter is er niet meer, maar ik weet zeker, dat wij samen een mooi bedrag de "Via Gladiola" gaan over krijgen voor ALZHEIMER NL,  Voor ons pap ga ik hem uitlopen, en ga de strijd aan, tegen Alzheimer. Juist nu!!!

 
In 2017 kreeg mijn vader herseninfarcten, daaroverheen kwam diagnose parkinson, naast zijn reuma die hij al had, of het nog niet genoeg was, kwam in 2021 diagnose parkinson-dementie!  voor mijn als dochter en mantelzorger niet geheel onverwachts,  het sluipte erin de kleine dingen waarmeee het begint, toch lang getwijfeld, zou het niet restschade kunnen zijn van de herseninfarcten, helaas was dat niet zo, en al gauw konden we daar niet meer omheen. Allerlei testen zijn er af genomen, en daar was dan de diagnose, even slikken, herpakken en doorgaan, en er zijn voor hun beide.

Als donderslag bij heldere hemel kreeg mijn moeder totaal onverwachts, in 2018 ( jaar na mijn vader) herseninfarcten, na een lange  interne revalidatie van ruim een half jaar, en daarna 3x per week naar de revalidatie kliniek voor therapie, kwam bij haar in 2021, paar weken na mijn vaders diagnose dementie, kwam bij haar  de diagnose, vasculaire dementie! HOE DAN! Hoe is dit dan mogelijk, ook bij haar kwam het met de kleine dingen, zou het dan bij mam wel restschade zijn, maar ook daar konden we niet meer omheen, werd van kwaad naar erger, en op hun eigen wonen met de nodige zorg van ons en de thuiszorg, was dat niet meer mogelijk, en hier begint voor mij en mijn familie een mega rollercoaster, hoe gaan we dit aanpakken, alles eens rustig overzien ook weer slikken, herpakken, en doorgaan,  stap voor stap gingen wij dit traject in, we hebben er lang voor hun  kunnen zijn thuis, totdat het moment daar is, dat dat niet meer mogelijk is. 
Ze wonen nu in een woonzorg-complex waar ze een fijne woonplek hebben SAMEN! En wij zijn ongelooflijk trots op hun, hoe ze dit samen doen, en dat valt zeker niet altijd mee. Het gaat met ups en downs.

Maar hoe fijn zou het zijn voor deze mensen en hun naasten om het allemaal een stukje draaglijker te maken? Om ze zolang mogelijk mee te laten draaien in de maatschappij! Hoe moeilijk dat dat ook is. Maar wij zijn er om hen, en Alzheimer Nederland te ondersteunen, door te geven!  Door het kenbaar te maken, door te praten en herinneringen met onze naasten op te halen, en een luisterend oor bieden, maar bovenal, er  gewoon zijn! 
Alzheimer Nederland werkt aan een toekomst zonder dementie, en aan een betere kwaliteit van leven voor mensen met dementie en hun dierbaren. Ze maken wetenschappelijk onderzoek mogelijk, geven voorlichting, bieden ondersteuning en komen op voor betere zorg voor mensen met dementie.

Helpt u mij mee? om een geweldig bedrag "de Via Gladiola" over te krijgen.

Ik ga wederom de uitdaging aan!

Alvast heel hartelijk bedankt,
Lieve wandelgroet, Claudia.